Historia czekolady

Do Europy ziarno kakaowca dotarło szybciej niż przepis na czekoladę. Pierwsze wzmianki o owocach kakaowca sięgają wyprawy Krzysztofa Kolumba, który podczas napadu na statek Majów odkrył nowy owoc. Co ciekawe Kolumb nie poznał sposobu przygotowania czekolady oraz nie zaznał jej smaku. Dopiero w 1528 roku przebywający na dworze meksykańskiego władcy Montezumy II hiszpański konkwistador Hernan Cortez, spróbował napoju xocoatl oraz uzyskał na niego przepis. Xocoatl w Hiszpanii zmieniła swój skład i zamiast papryczek chili, zaczęto dodawać cukier oraz miód, aby złagodzić naturalnie gorzki smak.

Po 1528 roku kakao bardzo szybko zyskało ogromną popularność wśród ludności europejskiej. Dzięki rosnącemu zainteresowaniu wiele krajów kolonizacyjnych chciało zdobyć ziarna, lecz przez ponad 100 lat Hiszpanom udawało się utrzymać monopol handlowy na ten luksusowy produkt. W późniejszym czasie takie kraje jak Anglia, Holandia oraz Portugalia podbiły tereny gdzie mogli również uprawiać kakaowiec.

Władca Francji Ludwik XIV rozpowszechnił czekoladę we Francji. To on wprowadził zwyczaj spożywania kakao na dworach królewskich, a także wśród arystokracji. Informacje o stylu życia króla rozeszły się po innych krajach europejskich, co poskutkowało tym, że inni monarchowie zaczęli go naśladować. W ten właśnie sposób zwyczaj picia czekolady trafił między innymi do Anglii, Holandii, Niemiec czy Szwajcarii.

Dopiero w XVII wielu czekolada pitna trafiła zaczęła trafiać do ogółu społeczeństwa, za pośrednictwem powstałych w tamtym okresie kawiarenek.