Opakowywanie prezentów ma długą i bogatą historię, która różni się w zależności od kultury i regionu. Zdobne pakowanie ma swoje korzenie zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie, a jego ewolucja odzwierciedla zmieniające się wartości i estetykę społeczeństw na przestrzeni wieków.
Wschodnie początki
W Japonii tradycja pakowania prezentów sięga okresu Edo (1603-1868), gdzie popularne stało się użycie furoshiki – kwadratowego kawałka materiału, który mógł być wielokrotnie używany do pakowania różnych przedmiotów. Furoshiki nie tylko chroniło zawartość, ale także miało symboliczne znaczenie, niosąc ze sobą życzenia pomyślności i szacunku dla obdarowywanego.
Podobnie w Korei od okresu Trzech Królestw (57 p.n.e. – 668 n.e.), używano bojagi – ozdobnych tkanin do pakowania prezentów. Bojagi było wykorzystywane zarówno do pakowania przedmiotów codziennego użytku, jak i prezentów na specjalne okazje.
W Chinach już w II wieku p.n.e. papier był używany do pakowania prezentów. W okresie dynastii Song (960-1279) papierowe koperty chih pao były wykorzystywane do pakowania monet jako prezentów, co miało przynosić szczęście obdarowywanemu.
Zachodnie tradycje
W kulturze zachodniej, szczególnie w epoce wiktoriańskiej, pakowanie prezentów stało się praktyką luksusową. W zamożnych kręgach używano grubego, ozdobnego papieru, wstążek i koronek do pakowania prezentów, co podkreślało status społeczny i bogactwo darczyńcy. Elegancko zapakowane prezenty były symbolem staranności i szacunku wobec obdarowywanego.
Nowoczesne podejście
W Stanach Zjednoczonych przełom w historii zdobnego pakowania prezentów nastąpił w 1917 roku, kiedy bracia Joyce i Rollie Hall (założyciele firmy Hallmark), wprowadzili na rynek pierwszy komercyjny ozdobny papier do pakowania. Z powodu niedoboru tradycyjnego papieru bibułkowego, wykorzystali oni elegancki francuski papier przeznaczony do wyściółki kopert. Nowy produkt okazał się wielkim sukcesem, co zapoczątkowało masową produkcję i sprzedaż ozdobnego papieru do pakowania prezentów